การตัดสินใจของศาลยุติธรรมแห่งยุโรปเมื่อวันพุธที่เห็นด้วยกับการเปิดเผยการทดสอบความปลอดภัยที่เป็นความลับโดยบริษัทยาฆ่าแมลงขนาดใหญ่ได้ส่งคลื่นกระแทกผ่านอุตสาหกรรมเคมีในวงกว้างคำตัดสินของศาลเกี่ยวข้องกับสองกรณีที่องค์กรพัฒนาเอกชนถูกปฏิเสธไม่ให้เข้าถึงเอกสารเกี่ยวกับสารกำจัดศัตรูพืชโดยอ้างว่าข้อมูลดังกล่าวมีความละเอียดอ่อนในเชิงพาณิชย์
ทนายความบางคนแย้งว่าคำตัดสินของวันพุธว่าเอกสาร
ใดบ้างที่สามารถเข้าถึงได้ เป็นแบบอย่างที่สำคัญและสามารถเปลี่ยนความสมดุลของอำนาจออกจากธุรกิจขนาดใหญ่ได้อย่างสิ้นเชิง เมื่อทางการตัดสินใจว่าจะเปิดเผยข้อมูลที่ละเอียดอ่อนหรือไม่ เช่น การศึกษาความปลอดภัยที่เป็นความลับสำหรับสารกำจัดศัตรูพืชและสารเคมีทางอุตสาหกรรมอื่นๆ
“ผลกระทบต่ออุตสาหกรรมใดๆ ที่อาจก่อให้เกิดมลพิษได้ก็คือต้องเปิดเผยผลการศึกษาหรือการทดสอบใดๆ ต่อสาธารณะ หากการทดสอบเหล่านี้เกี่ยวข้องกับความเป็นพิษ อันตราย อันตราย หรือความเสี่ยงที่แท้จริงของสารเมื่อใช้ในสภาพจริง ” Vito Buonsante ผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมายในประเด็นด้านสุขภาพและสิ่งแวดล้อมของ ClientEarth กล่าวซึ่งพยายามปกป้องสิ่งแวดล้อมผ่านการดำเนินคดี
Buonsante อธิบายว่าเนื่องจากการพิจารณาคดีของ ECJ ถือว่าการทดสอบความปลอดภัยและเอกสารทั้งหมดสามารถเปิดเผยได้ตราบเท่าที่เกี่ยวข้องกับ “การปล่อยมลพิษ” ที่เกิดขึ้นจริงหรือที่คาดการณ์ได้ ผลประโยชน์ทางการค้าของธุรกิจขนาดใหญ่ได้ลดลงอย่างมาก สิ่งสำคัญที่สุดคือ ยาฆ่าแมลงสามารถถูกมองว่าเป็นรูปแบบของ “การปล่อยมลพิษ”
“โดยปกติแล้วจะมีความสมดุลระหว่างผลประโยชน์ทางการค้ากับผลประโยชน์สาธารณะเสมอ ในกรณีนี้ เมื่อคุณสามารถพิสูจน์ได้ว่าข้อมูลนั้นเกี่ยวกับการปล่อยมลพิษ ความสมดุลนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกต่อไป คุณพิสูจน์ได้ว่ามันเกี่ยวกับการปล่อยมลพิษและเอกสารก็ออกไป” เขากล่าว
คำตัดสินของศาลเกี่ยวข้องกับสองกรณีที่เกี่ยวข้อง ซึ่งคณะกรรมาธิการยุโรปและศาลแห่งหนึ่งในเนเธอร์แลนด์ปฏิเสธการเข้าถึงเอกสารไปยังองค์กรพัฒนาเอกชน 3 แห่ง โดยอ้างว่าข้อมูลดังกล่าวเป็นความลับ
กรณีหนึ่งเกี่ยวข้องกับการเข้าถึงคำขอเอกสาร
จาก Pesticide Action Network Europe และ Greenpeace ถึงคณะกรรมาธิการยุโรปสำหรับการศึกษาภายในที่เชื่อมโยงกับความปลอดภัยของสารกำจัดวัชพืช glyphosate ที่มีการโต้เถียง กรณีที่สองเกี่ยวข้องกับคำขอจากกลุ่มอนุรักษ์ผึ้งชาวดัตช์ Stichting de Bijenstichting สำหรับข้อมูลที่เป็นความลับเกี่ยวกับกระบวนการอนุญาตของสารกำจัดศัตรูพืชชนิดนีโอนิโคตินอยด์ที่เรียกว่า imidacloprid ซึ่งผลิตโดย Bayer CropScience ทั้งสองกรณีต้องกลับไปที่ศาลเดิมเพื่อตัดสินชี้ขาด
การปล่อยมลพิษตามสมมุติฐาน
โฆษกของไบเออร์และคณะกรรมาธิการกล่าวว่าพวกเขาต้องการเวลามากขึ้นในการวิเคราะห์การตัดสินใจเนื่องจากความซับซ้อนของพวกเขา
หนึ่งในความซับซ้อนเหล่านั้นมีศูนย์กลางอยู่ที่สิ่งที่ ECJ เห็นว่าเหมาะสมสำหรับการเปิดเผยต่อสาธารณะ ในขณะที่ศาลระบุว่าหน่วยงานของรัฐควรพิจารณาเอกสารที่ร้องขอเป็น “ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการปล่อยมลพิษจริง” ก็ยังสรุปว่า “แนวคิดของข้อมูลเกี่ยวกับการปล่อยสู่สิ่งแวดล้อมไม่รวมถึงข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการปล่อยมลพิษสมมติอย่างหมดจด” กล่าวอีกนัยหนึ่ง เฉพาะเอกสารที่มีข้อมูลเกี่ยวกับการสัมผัสที่แท้จริงของมนุษย์เท่านั้นที่จะสามารถเปิดเผยได้ ปล่อยให้มีที่ว่างสำหรับเจ้าหน้าที่ในการปฏิเสธการเข้าถึงบางส่วน
อย่างไรก็ตาม คณะกรรมาธิการตั้งข้อสังเกตว่า คำตัดสินของศาลได้ชี้แจงขอบเขตของกฎเกณฑ์ในการเข้าถึงเอกสารที่มีข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม “ในลักษณะที่สำคัญ”
อย่างไรก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมายกล่าวว่า การขยายคำจำกัดความของข้อมูลที่ถือว่าเป็นการปล่อยมลพิษ อาจสร้างแบบอย่างที่เป็นอันตรายสำหรับธุรกิจเคมีจำนวนมาก
Peter Bogaert หุ้นส่วนผู้จัดการของสำนักงานกฎหมาย Covington & Burling กล่าวว่า “มีข้อกังวลอย่างมากเกี่ยวกับการขยายขอบเขตที่เป็นอันตรายของคำจำกัดความของสิ่งที่ก่อให้เกิดการปล่อยมลพิษสู่สิ่งแวดล้อม
European Chemical Industry Council ซึ่งเป็นตัวแทนของอุตสาหกรรมเคมีในวงกว้าง กล่าวว่า คำวินิจฉัยดังกล่าวได้กำหนด “แบบอย่างที่อาจเป็นอันตรายสำหรับการปกป้องข้อมูลธุรกิจที่เป็นความลับที่ส่งโดยบริษัทต่างๆ สำหรับการขึ้นทะเบียนสารและผลิตภัณฑ์ของสหภาพยุโรป และการอนุมัติ”
ธุรกิจที่ผลิตสารเคมีและยาฆ่าแมลงกล่าวว่าการรักษาความลับและการปกป้องความลับทางธุรกิจที่เชื่อมโยงกับการผลิตเป็นตัวขับเคลื่อนที่สำคัญสำหรับการลงทุนที่เพิ่มขึ้นในตลาด
credit : เคล็ดลับต่างๆ | เว็บรวมวิธีต่างๆ How to | จัดอันดับซีรีย์ | รีวิวครีม
